Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο εγκρίθηκε το κοινό ψήφισμα των όμορων Δήμων που λέει ΟΧΙ στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα Γεράνεια όρη. Κανείς δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει με αυτό, τίθεται όμως το ερώτημα: Αφού όλοι –παντού στην Ελλάδα –διαφωνούν, αφού το Υπουργείο διαβεβαιώνει πως δεν πρόκειται να δοθεί καμιά αδειοδότηση, αφού το Σύνταγμα κηρύσσει αναδασωτέες τις καμένες δασικές εκτάσεις, τι στο καλό γίνεται κι έχουν γεμίσει όλα μας τα βουνά ανεμογεννήτριες;
Τα αιολικά πάρκα που ξεφυτρώνουν ασύδοτα παντού δημιουργώντας τεράστια περιβαλλοντικά αλλά και οικονομικά προβλήματα στους κατοίκους πολλών περιοχών είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της ΕΕ για … ένα καλύτερο περιβάλλον! Όταν μιλούν βέβαια για περιβάλλον δεν εννοούν το φυσικό, αλλά το…επιχειρηματικό! «Πράσινη ανάπτυξη» σημαίνει πως ένα τεράστιο μέρος του Ταμείου Ανάπτυξης της ΕΕ διοχετεύεται σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους για αιολικά και ηλιακά πάρκα, ενώ με την «πράσινη μετάβαση» εγκαταλείπεται ο φθηνός λιγνίτης για να αντικατασταθεί από το πανάκριβο εισαγόμενο φυσικό αέριο. Και να μην ξεχνάμε, πως όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων δεν προέκυψε από το πουθενά, αλλά από την σκληρή φορολόγηση των λαών που ματώνουν μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά για τα κέρδη των μονοπωλίων.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τη μετατροπή της Ενέργειας σε καθαρά χρηματιστηριακό προϊόν – επί ΣΥΡΙΖΑ – και το Χρηματιστήριο Ρύπων – για τον ρυπογόνο λιγνίτη –συμπληρώνεται η εικόνα του πώς φτάσαμε ως εδώ αλλά και του τι πρέπει να διεκδικήσουμε.
Ανάμεσα στην ανάγκη του λαού να ζει σε ένα καθαρό περιβάλλον και να το αξιοποιεί προς όφελός του, παρεμβάλλεται το επιχειρηματικό κέρδος που το καταστρέφει προς δικό του όφελος. Ανάμεσα στην ανάγκη του λαού για φθηνή ενέργεια μέσα από τη σχεδιασμένη αξιοποίηση όλων των εγχώριων μορφών ενέργειας (λιγνίτης, υδροηλεκτρικά εργοστάσια) παρεμβάλλεται το κέρδος των μονοπωλίων Ενέργειας που καταδικάζουν τον λαό σε ενεργειακή φτώχεια.
Δήμοι και Περιφέρειες-ανάμεσα τους και ο δικός μας- συμφωνούν με την πολιτική αυτή και μάλιστα χρησιμοποιούνται από την εκάστοτε κυβέρνηση για να εξαπατήσουν τον λαό κάθε περιοχής μιλώντας για ανάπτυξη, για θέσεις εργασίας, για φθηνότερη ενέργεια και να συσκοτίσουν την πραγματικότητα, να αναστείλουν τις αγωνιστικές του διαθέσεις για καλύτερους όρους ζωής.
Επειδή λοιπόν ο λαός έχει αποκτήσει πείρα από τις διάφορες ανέξοδες υποσχέσεις και τα μεγάλα ΟΧΙ που έγιναν μεγάλα ΝΑΙ, πρέπει να βρίσκεται σε αγωνιστική ετοιμότητα. Να μην περιμένει καμιά κυβέρνηση –τωρινή ή μελλοντική-πως θα του λύσει τα προβλήματα και να κατανοήσει πως πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Και πάνω απ’ όλα να συνειδητοποιήσει πως όσο υπάρχει επιχειρηματικό κέρδος, η ζωή του θα υποτάσσεται σ’ αυτό. Δίπλα λοιπόν στο ξεθωριασμένο ΟΧΙ του ψηφίσματος ο λαός πρέπει να προσθέσει με μεγάλα γράμματα:
ΟΧΙ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΦΘΗΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ
